ΚΙ ΕΣΥ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣ ΚΥΡΙΕ ΓΚΟΛΝΤΟΝΙ σελ. 1

(Σελ. 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8)
Εκδόσεις Δόμος
Αθήνα 1988

ΜΟΛΥΒΟΣ Ι

Μην κοιτάς τις γαλάζιες μου χάντρες
Στο κάστρο ανεμίζει η σημαία
Οι πολεμίστρες διακρίνονται καθαρά
Χθες που έδυε ο ήλιος
Ένας φαντάρος έκανε την υποστολή
Διψασμένο το μάτι του
Για τουρίστριες κοίταζε γύρω
Οι διακοπές μου αύριο τελειώνουν
Μην κοιτάς τις γαλάζιες μου χάντρες
Ξαναγυρνάω στα ίδια
Δε θα τα ξαναδώ αυτά τα βράχια
Που άγρια ξεκόβουν απ'τη θάλασσα
Γυμνά απλώνουν τ'άσπρα κορμιά τους
Που δε μαυρίζουν
Μοιράζομαι αυτή την παραλία
Με Νορβηγούς, Σουηδούς
Κι άλλους Σκανδιναβούς
Κι ό,τι νιώθουν αυτοί
Νιώθω κι εγώ
Ίσως και κάτι παραπάνω
Όχι δε θέλω μεγάλα λόγια
«Αυτή είν'η δική μου Ελλάδα»
Δεν είμαι αρκετά δυνατή
Δε θέλω αποκλειστικότητες
Μόνο απλώνω στην άμμο
Ένα κορμί που μαυρίζει
Στα φύκια που αναδίνουν απαίσια οσμή
Σπαταλάω την πατριδολατρεία μου
Οι διακοπές μου τελειώνουν αύριο
Θα βγάλω απ'τα μαλλιά μου
Τις γαλάζιες μου χάντρες

ΜΟΛΥΒΟΣ ΙΙ

Τους ήχους μιας παλιάς πολιτείας
Εσύ μόνο μπορείς να τους ακούσεις
Εσύ που χρόνια έζησες εδώ
Όταν λοιμοί και μάχες την αφάνιζαν
Όταν τη χτύπαγαν οι εχθροί από μακριά
Εσύ ήσουν εδώ
Πάντα ήσουν εδώ
Την κοίταζες και τη λυπόσουν
Την αγαπούσες
Χρόνια και χρόνια
Στην αγκαλιά σου την κρατούσες
Τις κόκκινες τις στέγες της κοιτούσες
Τα χαμηλά σπιτάκια της
Το κάστρο, τις αυλές της
Τους ήχους της
Και τους αχούς της ιστορίας
Κλεισμένους τους κρατάς στα κύματά σου